- rozkwitać
- rozkwitać {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, rozkwitaćam, rozkwitaća, rozkwitaćają {{/stl_8}}– rozkwitnąć {{/stl_13}}{{stl_8}}dk IVb, rozkwitaćnę, rozkwitaćnie, rozkwitaćnij, rozkwitaćtłem || rozkwitaćnąłem, rozkwitaćkwitł || rozkwitaćnął, rozkwitaćtła, rozkwitaćtli {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'o roślinach: okrywać się kwiatami, rozwijać się z pączka w kwiat': {{/stl_7}}{{stl_10}}Rozkwitają pierwiosnki. Rozkwitły już krokusy. Rozkwitają pąki na jabłoni. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'osiągać najbardziej pomyślny etap rozwoju; rozrastać się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Rozkwitła nauka i sztuka. Talent artysty rozkwitł w pełni. Jej uroda teraz rozkwitła. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'stawać się widocznym, coraz bardziej intensywnym': {{/stl_7}}{{stl_10}}Uśmiech rozkwitł na jej twarzy. Wiosna całkiem rozkwitła. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.